Moja dzisiejsza propozycja to Dziennik uczuć.
Dziennik uczuć jest bardzo ciekawym pomysłem na “monitorowanie” emocji dziecka, lepsze poznanie dziecka, jego świata. Rozwija w dziecku umiejętność wglądu we własne emocje, przyglądania się sytuacjom je wywołującym, analizowanie przyczyn oraz ewentualnych skutków zachowań podjętych pod wpływem emocji. Młodszym dzieciom pozwala na doskonalenie rozpoznawania i nazywania emocji. Możliwości wykorzystania jest wiele:
- Daje dziecku zeszyt, który dziecko podpisuje, przyozdabia jak chce. Informuje, że to będzie specjalny pamiętnik – jego uczuć. Dziecko do kolejnego spotkania, codziennie wybiera jedną sytuacje, która w danym dniu pod jakimś względem była dla niego trudna/wyjątkowa/niespodziewana. Dziecko opisuje tą sytuacje, bądź ją rysuje ( w zależności od umiejętności lub chęci). Następnie pisze lub rysuje jak się wtedy czuło. Na spotkaniu omawiam z dzieckiem poszczególne sytuacje, dopytuję czy z perspektywy kilku dni emocje są tak samo silne.
- Podobnie jak w pierwszej propozycji, z tym że dziecko ( poza podaniem sytuacji oraz nazwania emocji) dopisuje bądź rysuje, co zrobiło w danej sytuacji, komu o niej powiedziało. Na spotkaniu dopytuję, czy z perspektywy czasu zachowałoby się tak samo, czy coś by zmieniło.
- Ta wersja dotyczy konkretnej emocji. Jeżeli wiemy na przykład, że dziecko często się złości, możemy poprosić, aby każdego dnia pisało/rysowało sytuację, która wywołała złość. Następnie dziecko określa na skali ( lub na termometrze złości – do pobrania na stronie internetowej) jak bardzo się wtedy złościło. Na spotkaniu omawiamy sytuacje, jak zachowało się dziecko, porównujemy skale po to, by pokazać dziecku, co wywołuje w nim największą złość.
- Kolejna propozycja zakłada pracę wspólną: dziecka i rodzica. W dzienniku opisują/rysują – wspólnie, sytuację konfliktową/trudną. Następnie pod sytuacją każde osobno opisuje/rysuje swoje emocje, sposób widzenia danej sytuacji, ewentualne przyczyny, zachowanie będące jej następstwem. Jeżeli dziecko nie chce żeby rodzic widział, co pisze, może to zrobić na karteczkach samoprzylepnych – na odwrocie. Na spotkaniu omawiamy wspólnie wydarzenia i emocje.
Poza pisanem i rysowaniem, dzieci mogą sięgnąć również do innych form, jak np. wyszukiwanie emocji, sytuacji w gazecie – wycinanie i przyklejanie na strony dziennika.
Pomoc do wykorzystania zarówno gabinecie, w szkole, jak i w domu. Rodzic może razem z dzieckiem tworzyć lub omawiać wpisy pojawiające się w dzienniku.
